|
Ruski voz
Voz, pospani voz za
Harkov – Gomelj – Lenjingrad
Znam kako je noćas dalek Beograd
Neće moći nikada olovka i hartija
I svi ruski poštari ne mogu ti odneti
Pismo koje pišem ja
Marka s likom Lenjina
I u pismu jedina tuga što me rozbija
Nije votka rakija mada noćas udara
Tuga mi je velika, velika koʾ Rusija
Ja ne mogu poslati ljubav jer se ne šalje
Nitʾ sam mogoʾ poneti s sobom tvoje poljupce
Voz, u vozu izgužvana lica putnika
Ti si tamo negde iza onih planina
Da lʾ si možda zaspala ilʾ si budna kao ja?
Da lʾ te muče nemiri ilʾ te ništa ne muči?
Kada budeš čitala pismo koje pišem ja
Tajna biće skrivena iza ovih redowa
Nije votka rakija...
opis oraz tłumaczenie:
Anna Łoboziak
|
|
Rosyjski pociąg
Pociąg, zaspany pociąg relacji:
Charków – Gomel - Leningrad
Wiem, jak daleko dzisiejszej nocy jest Belgrad
Ani ołówek, ani kartka papieru,
ani też żaden rosyjski listonosz nie przyniosą
Ci listu, który do Ciebie piszę,
na nim znaczek z twarzą Lenina,
a w liście zaś smutek, który mnie rozbija.
Choć wódka nie jest rakiją, dzisiejszej nocy uderza do głowy.
Mój smutek jest tak wielki, jak Rosja.
Nie mogę wysłać Ci miłości, bo miłości się nie wysyła.
Nie mogę też zabrać ze sobą twoich pocałunków.
Pociąg, a w nim wymięte twarze podróżnych.
Ty jesteś zaś tam – za górami.
Czy zasnęłaś, czy też czuwasz?
Czy Cię męczy niepokój, czy jesteś spokojna?
Gdy będziesz czytała list, który do Ciebie piszę,
tajemnica będzie skryta za tymi wersami.
Nie jest wódka rakiją...
|
