Ljubavna

Naoruzan samo smijeskom
hodam ja kroz grad
zvona zvone, nedjelja je
gdje ja pripadam

Moje ime nije vazno
jer je namjera
to sto cini razliku
od covjeka do covjeka

Nemam nikog da me vodi
to mi ne treba
jer jos uvijek moja glava
meni pripada

Moras prvo puzati da bi znao hodati
a kad te stvarno sve
uza zid pritisne
digni glavu, ne daj se
pjevaj pjesme ljubavne
zaplaci da te nitko ne vidi

Bole rijeci, boli vrijeme
bole sudbine
daj jos rundu, prijatelju
kome je do istine

Moras prvo puzati da bi znao hodati
a kad te stvarno sve
uza zid pritisne
digni glavu, ne daj se
pjevaj pjesme ljubavne
zaplaci da te nitko ne vidi

Ljubavna

Uzbrojony tylko w uśmiech
idę przez miasto
Jest niedziela, dzwonią dzwony
Nie wiem, gdzie jest moje miejsce

Moje imię nie jest istotne
Ważne są zamiary,
którymi ludzie tak
różnią się od siebie

Nie ma nikogo, kto by mnie prowadził
I nie tego mi trzeba
Drogowskazem jest umysł,
który należy tylko do mnie

Najpierw musisz nauczyć się czołgać
aby poznać sztukę chodzenia
A gdy już wszystko pojmiesz
przylgnij do ściany
podnieś głowę i nigdy się nie poddawaj
Śpiewaj pieśni miłosne
i nie wstydź się łez

Bolą słowa, boli czas
boli przeznaczenie
Przyjacielu, daj mi jeszcze jedną szansę
bym mógł poznać, gdzie jest prawda

Najpierw musisz nauczyć się czołgać
aby poznać sztukę chodzenia
A gdy już wszystko pojmiesz
przylgnij do ściany
podnieś głowę i nigdy się nie poddawaj
Śpiewaj pieśni miłosne
i nie wstydź się łez