w

Spacerkiem z Barda do Kłodzka

Tym razem nasze kroki skierujemy na Ziemię Kłodzką. Wycieczka z Barda do Kłodzka będzie składała się z dwóch etapów. Pierwszy z nich to kilkugodzinna wędrówka łagodnym grzbietem Gór Bardzkich, poprzez najwyższy ich szczyt Kłodzką Górę, do stolicy regionu - Kłodzka. Druga część będzie obejmowała najważniejsze atrakcje tego miasta.

Spacerkiem z Barda do Kłodzka

Pierwszą atrakcją, którą dostrzeżemy jeszcze z pociągu (za stacją Bardo-Przyłęk po lewej stronie) jest Obryw Skalny. Jest to potężne, największe z historycznie udokumentowanych, osuwisko górskie w Sudetach. Powstało ono w 1598r. w wyniku podmycia zbocza przez Nysę Kłodzką. Zwały ziemi, skał i błota zatarasowały koryto rzeki, której wody zalały część Barda . Rzeka jednak utorowała sobie koryto i spłynęła. Wstrząsy wywołane przez sunięcie mas skalnych były odczuwalne w okolicznych miejscowościach. Na szczyt osuwiska dostaniemy się wyruszając ze stacji niebieskim szlakiem w kierunku Kalwarii. (Uwaga: należy przejść kładką nad torami i nie zgubić szlaku kluczącego pomiędzy budynkami otaczającymi stację). Podchodzimy Białą Drogą, mijając stacje drogi krzyżowej, na Kalwarię (593m.n.p.m.) (Aby dotrzeć na skraj osuwiska, należy od węzła szlaków odbić w lewo i zgodnie ze znakami szlaku zielonego dojść do Obrywu Skalnego. Następnie wracamy spowrotem do szlaku niebieskiego i kierujemy się w górę). Kontynuujemy podejście Białą Drogą. Zachowane sześć barokowych kaplic pochodzi z pierwszej połowy XVIII w.. Klasycystyczne zaś stacje powstały w XIX w.. Największym obiektem przy Białej Drodze jest Kaplica Marii z ujętym w kamienny basenik Źródłem Marii. Podobno miało tu miejsce cudowne ozdrowienie, skąd wziął się zwyczaj przemywania oczu przez pielgrzymów zdążających na szczyt. Po dotarciu na górę dostrzeżemy ruiny XIII-wiecznego zamku zachowane na niewielkim spłaszczeniu. Zachowały się fragmenty fundamentów kolistej wieży oraz zarys murów. Centralnym obiektem wzniesionym na szczycie jest barokowa Kaplica Górska Matki Boskiej Płaczącej ( z XVII w.), zbudowana na tradycyjnym miejscu objawień.

Granica sprzed wieków

Z Kalwarii kierujemy się niebieskim szlakiem na południe. Trasa prowadzi łagodnie falistym grzbietem na Przeł. Łaszczową (585m.n.p.m.). Stąd rozpoczyna się podejście na Ostrą Górę (751m.n.p.m.) - doskonały punkt widokowy. Na odcinku tym ciekawostką są słupki graniczne z XVII w. z wykutymi na nich monogramami i datami. Wędrujemy właśnie dawną granicą pomiędzy Śląskiem a Czechami, a dokładnie pomiędzy Hrabstwem Kłodzkim a włościami Cystersów z Kamieńca Ząbkowickiego. Podobne słupki towarzyszą nam podczas dalszej wędrówki w kierunku Kłodzkiej Góry (765m.n.p.m.), która jest najwyższym szczytem Gór Bardzkich. Tu znajduje się węzeł szlaków, skręcamy w prawo i zgodnie z żółtym szlakiem kierujemy się w stronę Kłodzka. Stąd już niemal cały czas w dół do miasta. Wędrujemy poprzez kolejne kulminacje bocznego grzbietu. Po drodze mijamy "Kukułkę", dawniej schronisko, później dom wycieczkowy a ostatnio prywatny dom wczasowy, która słynie ze wspaniałych widoków z tarasu. Możemy tu chwilę odpocząć, a po chwili wejść już na ulice miasta i skierować się do centrum. W mieście żółty szlak doprowadza do dworca PKP Kłodzko Miasto. Stąd już blisko do zabytkowego centrum. Najlepiej zapytajmy o drogę do rynku.

W stolicy hrabstwa

Kłodzko należy do najstarszych miast w Polsce. Pierwsze wzmianki o jego istnieniu pochodzą z X w. Z przebogatej historii miasta zachowało się wiele cennych pamiątek. Unikalnym zabytkiem jest gotycki, kamienny, czteroprzęsłowy most z XIV w., porównywany do Mostu Karola w Pradze. Niezwykle interesującym a także urokliwym miejscem jest kłodzki rynek. Zachowała się późnorenesansowa wieża (pozostała część ratusza pochodzi z 1890r.), barokowa studnia-fontanna oraz figura wotywna z XVII w.. Ciekawa jest także sama płaszczyzna rynku nachylona do poziomu pod dosyć dużym kątem, szczególnie w części zachodniej. Nad miastem góruje twierdza na Fortecznej Górze, powstała na miejscu wcześniejszego, wielokrotnie przebudowywanego zamku. Wzniesiono ją w drugiej połowie XVIII w. Zajmuje potężne wzgórze, w którym wydrążono kilometry korytarzy. Są one częściowo udostępnione do zwiedzania (wyłącznie z przewodnikiem, najlepiej dołączyć się do jakiejś grupy). Na dziedzińcu twierdzy możemy podziwiać broń pochodzącą z ostatniej wojny, a także przedwojenne wozy strażackie. Po zwiedzeniu podziemi, kazamatów i magazynów warto wejść na szczyt twierdzy skąd można podziwiać panoramę miasta i otaczających go pasm górskich. Po wyjściu z twierdzy możemy jeszcze zwiedzić Podziemną Trasę Turystyczną, poprowadzoną piwnicami i lochami pod miastem.